Μια αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση λέει: Ουκ επιστάμενος τα βράκια έλξειν υπό σφυρά (σ.σ. δεν ξέρει [ούτε] να σηκώσει τα βρακιά του από τους αστραγάλους).
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τις τελευταίες εβδομάδες δείχνει πλέον τον πραγματικό του εαυτό. Πιεζόμενος από τις μετρήσεις που δείχνουν τον ίδιο και τη Νέα Δημοκρατία να παραπαίουν, προχωράει σε κινήσεις πανικού, που εκθέτουν όμως την χώρα μας. Την ντροπιάζουν.
Μετά το Βατερλό στην Μαδρίτη, με αποκορύφωμα το σνομπάρισμα των άλλων ηγετών στο μουσείο του Πράδο (ο φωτογραφικός φακός τον συνέλλαβε να φωτογραφίζει με το κινητό του τους πίνακες…), ο πρωθυπουργός γνώρισε την απόλυτη πολιτική χλεύη στο Ευρωκοινοβούλιο.
Μιλώντας σε ένα κοινό που μπορούσες εύκολα να μετρήσεις, υποστήριξε (άκουσον – άκουσον) πως ο Τύπος στην Ελλάδα είναι ελεύθερος, αγνοώντας π.χ. την πρόσφατη ετήσια έκθεση του Reuters, σύμφωνα με την οποία το 93% των ερωτηθέντων, πιστεύουν πως τα ελληνικά ΜΜΕ χειραγωγούνται από πολιτικούς και επιχειρηματίες!
Μόλις ολοκλήρωσε την ομιλία του, δέχθηκε ένα απίστευτο σφυροκόπημα, με μεγαλύτερο αυτό του Μαλίκ Αζμανί, αντιπρόεδρου του Renew Europe, πολιτικής ομάδας που βρίσκεται κοντά στους Φιλελεύθερους και το κόμμα του Μακρόν!
Και τι έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Του απάντησε δείχνοντας τα πρωτοσέλιδα της “Αυγής” και της “Δημοκρατίας”, που τον είχαν εξώφυλλο, λέγοντας τα εξής: “Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα όπου όλοι μπορούν να γράφουν και να δημοσιεύουν το οτιδήποτε και για τον οποιονδήποτε, χωρίς καμία λογοκρισία ή κανέναν έλεγχο από την κυβέρνηση. Ρίξτε μία ματιά στα πρωτοσέλιδα των σημερινών ελληνικών εφημερίδων”.
Ντροπή!
Δεν στάθηκε όμως μόνο εκεί.
Εν συνεχεία, τα έβαλε με Έλληνα δημοσιογράφο, τον Σαράντη Μιχαλόπουλο του Euractiv (σ.σ. συνεργάζεται και με το Mega) λέγοντας πως γράφει ψέματα και σαχλαμάρες. Και όταν ο δημοσιογράφος του είπε ότι τον προσβάλλει, με κυνικό τρόπο ο Κυριάκος Μητσοτάκης του είπε: «Δεν πειράζει, θα το αντέξετε».
Ντροπή!
Κύριε Μητσοτάκη, ο βαθμός της ελευθεροτυπίας δεν κρίνεται από τα πρωτοσέλιδα.
Κρίνεται από τις δολοφονίες των δημοσιογράφων, τις διώξεις, τις παρακουθήσεις από διάφορα κέντρα.
Κρίνεται από τα ψέματα που διακινούν στην κυβέρνηση και πλασάρονται με διθυραμβικό τρόπο στα ΜΜΕ.
Κρίνεται από τα fake news ανωτάτων δικαστικών λειτουργών.
Κρίνεται από τις χρηματοδοτήσεις της κυβέρνησης στα ΜΜΕ μέσω πετσόδεντρων.
Κρίνεται από την πολλή… αγάπη των Μέσων στον πρωθυπουργό με ατάκες του στιλ “Μωυσής”.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ έρχεται να τα αλλάξει όλα.
Θέλουμε, μπορούμε, ξέρουμε το πως,
Άλλωστε, στη ηγεσία της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ βρίσκεται ο Πάρις Κουρτζίδης, δημοσιογράφος – ερευνητής σημαντικών αποκαλύψεων που μάλιστα έχει πέσει θύμα παράνομης βίας, ενώ, σύμφωνα με τις επίσημες αρχές του κράτους είναι ευάλωτος στόχος.
Ωστόσο, δεν έχει σταματήσει να κάνει αναρίθμητες παρεμβάσεις, γράφοντας παράλληλα και εκατοντάδες άρθρα για την ανεξαρτησία των Μέσων.
Για την λειτουργία τους και τις προσπάθειες κυβερνήσεων και ολιγαρχών στην Ελλάδα να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, χωρίζοντας τα ΜΜΕ σε «δικά τους» και μη. Όμως, καμιά πραγματική δημοκρατία δεν είναι πλήρης, χωρίς πρόσβαση σε διαφανείς και αξιόπιστες πληροφορίες.
Η Ελευθερία του Τύπου αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την οικοδόμηση δίκαιων και αμερόληπτων θεσμών. Τα γεγονότα (ασφαλώς όχι τα ψεύδη) και η ερευνητική – αποκαλυπτική δημοσιογραφία είναι το πιο ισχυρό όπλο μιας κοινωνίας ενεργών και σωστά ενημερωμένων πολιτών, οι οποίοι καλούνται να επιλέγουν τους εκπροσώπους τους στη Βουλή.
Την ίδια ώρα που το πολιτικό σύστημα και η δημοκρατία στη χώρα μας υποτίθεται ενισχύθηκαν με την απλή αναλογική, η πρόσβαση στα τηλεοπτικά κανάλια και γενικά στα ΜΜΕ των εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων ή και των νεοϊδρυθέντων πολιτικών κομμάτων που ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο είναι «απαγορευμένη», με αποτέλεσμα οι πολίτες να μη μπορούν, όχι μόνο να ενημερωθούν επαρκώς για τις αρχές, τις θέσεις και τις προτάσεις τους, αλλά ούτε καν την ύπαρξη τους.
Το ΕΛ.Α – ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, τέλος, έχει εκθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για:
• Την ενδυνάμωση της ελευθεροτυπίας και της ερευνητικής δημοσιογραφίας.
• Την κατάργηση όλων των δυσμενών και αμαρτωλών άρθρων του Ποινικού Κώδικα, που κατ’ ουσίαν είναι κατά της Ελευθερίας του Τύπου και της ενημέρωσης των πολιτών.
• Το αστικό αδίκημα της δυσφήμισης δια του Τύπου, που πρέπει να εκδικάζεται μόνο εάν έχει προηγηθεί τελεσίδικη ποινική καταδίκη από ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια.
• Την επανεξέταση των όρων και των προϋποθέσεων για τη διατήρηση δημόσιου αγαθού, όπως είναι η τηλεοπτική άδεια πανελλαδικής ή περιφερειακής εμβέλειας, ειδικά σε περιπτώσεις όπου βασικοί μέτοχοι διώκονται ή και καταδικάζονται για κακουργήματα ή και ατιμωτικά πλημμελήματα.
• Την αναλογικά ισότιμη διανομή χρόνου σε όλα τα κανάλια, πανελλαδικά και περιφερειακά, σε όλα τα πολιτικά κόμματα, είτε είναι κοινοβουλευτικά είτε διεκδικούν να εισέλθουν στη Βουλή, αρκεί να αποδεικνύεται ότι λειτουργούν.